Parijs in vier dagen

De voorbereidingen begonnen al op Iselinge, door het maken van opdrachten voor elkaar. Het was de bedoeling dat je met een groepje studenten een opdracht bedenkt, die de rest uit gaat voeren op een bepaalde locatie. Deze locaties werden van tevoren verdeeld, dus zo stelden we onze eigen reis als het ware samen. Wij kregen de opdracht om voor de eerste avond een wandeling te maken. Net voor de wandeling zouden we gaan eten bij een restaurant, het zou dan mooi zijn om vanuit dat restaurant te vertrekken en langs bepaalde bezichtigingen te gaan. Dat is ons uiteindelijk gelukt, maar ik zal nu verslag doen in chronologische volgorde.

Maandag 7 februari
Een paar boodschappen gedaan, broodjes gesmeerd en de tas in gepakt. De laatste documenten die we nodig hebben voor de opdracht waren geprint. De reis kon wat mij betreft beginnen!
Mijn verwachtingen van de reis: cultureel Parijs, waaronder enkele musea en gebouwen, gezelligheid, vermoeidheid en kennis maken met het leven in Parijs. Hopelijk wordt het een reis om met een goed gevoel op terug te kijken.

Dinsdag 8 februari
De laatste spullen werden aan de bagage toegevoegd en toen was het tijd om richting Doetinchem te gaan. Om half 9 vertrokken we daar met de bus richting de Franse hoofdstad. De reis op zich verliep soepel. Onderweg was de eerste groep al actief met het uitvoeren van hun opdracht. Er werd een quiz à la ‘Ik hou van Holland’ gespeeld, met als onderwerp niet Holland, maar je raadt het al, Frankrijk. Onderdelen van het spel waren ‘baretje op, baretje af, ‘bluf je suf’ en ‘welke van de drie is de brie?’. Voor dit laatste spel hadden de spelleiders stokbroodjes gesmeerd met 3 soorten Franse kazen en er waren drie soorten wijn bij.
De voorbereidingen op onze avondwandeling begonnen ook al in de bus. De wandeling die wij uit hadden gezet leidde namelijk langs verschillende bezienswaardigheden die ook te zien zijn in de Franse film ‘Amelie’. Deze film hebben we dan ook laten zien tijdens de heenreis.
Toen de film bijna op z’n einde was, kwamen de contouren van Parijs in zicht. Nadat de eerste blikken op La Tour Eiffel waren geworpen en onze buschauffeur Jan zich mengde in de verkeersdrukte arriveerden we rond half 5 bij Comfort Hôtel Davout Nation. De kamers werden verdeeld en vervolgens ook enigszins ingericht. Na lichte goedkeuring verzamelden we om 18.00 uur weer voor het hotel om met de metro richting het restaurant Le Panorama te gaan. De metrokaartjes werden gekocht en tassen werden in de gaten gehouden. In het begin was het even puzzelen hoe het reizen met de metro precies werkt, maar als conclusie konden we trekken dat het bijna nog makkelijker is dan reizen met het openbaar vervoer in de achterhoek. Ahum.
De maaltijd in het restaurant was wel een beetje schools met allemaal hetzelfde voor je neus, maar aan de andere kant wel begrijpelijk qua organisatie (we kwamen met ongeveer 55 hongerige magen binnen). Na de maaltijd en het heerlijke drie-kleurige ijsje, was iedereen klaar om een avondwandeling te gaan maken door de schilderswijk Montmartre. Deze begon pittig met het beklimmen van de trappen die ons naar de Sacre Coeur leidden. Eenmaal boven, na 5 minuten uithijgen en foto’s van de kerk en van het geweldige uitzicht gingen we de kerk in. Na enige perplexheid die de prachtige basiliek van binnen je geeft probeerden we de eerste foto’s te maken. We waren echter nog niet gewend aan het feit dat je niet overal foto’s van mag nemen, dus ik schrok nogal toen er een donker getinte bewaker op ons af kwam stormen en ons naar buiten bonjourde. We hielen onze poot stijf en bleven binnen. Toen we gewend waren aan de strenge blikken van de bewaker liepen we door de kerk.
Na de kerk te hebben bezichtigd begon onze avondwandeling. We liepen in drie groepen door de wijk en ondertussen vertelden we informatie over bezienswaardigheden. Zo kwamen we onder andere langs het huis waar Vincent van Gogh heeft gewoond, langs Place du Tetre, waar overdag vele schilders en sneltekenaars te vinden zijn en langs de welbekende Moulin Rouge. Aan het eind van onze wandeling was het tijd voor opdrachten, ter controle of de studenten wel naar onze informatie hadden geluisterd ;).
Na onze prachtige wandeling was iedereen vrij om te gaan en te staan waar je wilde. De meesten vervoerden zich met de metro direct naar café Amsterdam, om daar nog even na te borrelen op de eerste dag.

Woensdag 9 februari
Echt uitslapen was er tijdens deze dagen niet echt bij, we werden om 9.00 uur verwacht voor het hotel om aan het programma voor die dag te beginnen. Daarvoor gingen we ontbijten in de ietwat kleine ontbijtzaal. Het ontbijt bestond uit croissantjes, stokbrood, verschillende soorten koffie, thee, jus d’orange, en (zoet!) broodbeleg. Niet heel uitgebreid dus, maar wel goed genoeg om een bodem te leggen voor het volle programma van de dagen.
Om 9.00 uur begonnen we met een stadsrondrit per bus. Onze ervaren chauffeur leidde ons langs de mooiste gebouwen en pleinen en wist bij veel bezienswaardigheden iets bij te vertellen. Zo kwamen we tijdens deze rit onder andere langs Place de la Nation, Place de la Bastille, de Parijse Opera, Place de la Replublique, Boulevard Haussmann, twee oude stadspoorten, Arc de Triomphe, Champs Elysees en Place de la Concorde. We stapten uit bij het Louvre, om hier vervolgens ook naar binnen te gaan via de glazen piramide op het plein. Mij doen schilderijen niet zo veel, maar ook in het Louvre hadden enkele studenten een opdacht. Zo werd er ons iets verteld over het schilderij De Medusa en over de bekroning van Napoleon. We hebben nog even stil gestaan bij de Mona Lisa en we zijn langs de kamers van Napoleon gelopen. Kort hierna was het alweer tijd om richting het museum Orangerie te gaan. Hier kon echter niet iedereen tegelijk naar binnen, dus werden we in twee groepen ingedeeld. Wij gingen als tweede naar binnen, dus zijn wij eerst via Place de la Concorde naar een winkelstraat gelopen. Na hier rond gelopen te hebben zijn wij het museum in gegaan. Ook bij dit museum geldt voor mij hetzelfde: ik heb niet zo veel met schilderkunst. Wat wel mooi was om te zien waren ‘De Waterlelies’ van Monet. Toen we eindelijk het museum uit waren hadden we vrije tijd. Dit was ook zo’n beetje het enige moment in de vier dagen. We hebben besloten om te voet via de Champs Elysees naar de Arc de Triomphe te lopen. Volgens Marjolein was dit op de kaart maar een klein stukje, maar in werkelijkheid bleek het best een eind te zijn. Wel was het erg gezellig daar en er was heel veel te zien. Alle bedrijven met enige zelfwaardering hebben getracht een pand aan de Champs Elysees te bezetten. Zo kwamen we ook langs de Mercedes Benz, waar een echte G binnen stond. Deze moest ik even, met Bart in m’n achterhoofd, vastleggen. Verder hebben we nog wat kleren gepast (helaas niet gekocht) en onszelf van souvenirtjes voorzien. Onderweg kwamen we medestudenten tegen, die ons de vriendelijke mededeling deden dat je, met je studentenkaart, gratis op de Arc mocht. Dat wilden we natuurlijk wel, zo Nederlands als we zijn. Dus we liepen onder het plein rondom de Arc door, haalden een kaartje en begonnen aan de eindeloze trappen die ons leidden naar een geweldig uitzicht. Even een detail: de klim bestaat uit het nemen van 284 traptreden, behoorlijk wat dus. Nadat we al die trappen ook weer af waren gedaald, vonden we het tijd worden om onze magen te vullen. We gingen vol goede moed op zoek naar een leuk restaurantje. Toen we dachten er een gevonden te hebben, bleek deze maar tot 20.00 uur open te zijn. We zijn uiteindelijk aangekomen bij een soort zelfbedieningsrestaurant. Na een meningsverschil met de cassière en een maaltijd die aan de koude kant was, zijn we met de metro naar de Eiffeltoren gegaan. Jarmke en Ilse wilden graag de toren op, dus wij hebben beneden ons best gedaan om aan de zwarte markt te ontkomen. Eén van de mannen, Mamut, die ons als zoveelste probeerde sleutelhangers aan te smeren, was iets meer geïnteresseerd in ons. Of naja, zo leek het in ieder geval. Gelukkig kon Marjolie zich goed verstaanbaar maken in het Engels, dus zij heeft een leuk gesprekje met hem gevoerd en uiteindelijk zelfs nog souvenirtjes gekocht. Wat wel een beetje jammer was: we kwamen er na het onderhandelen pas achter dat 12 voor €2,- even duur is als 10 voor €1,60. We hebben hier nog vaak om gelachen en dit feit is dan ook in onze ‘wist je dat’ terecht gekomen, dit komt verderop in het verhaal nog terug. Toen we het behoorlijk koud begonnen te krijgen kwamen Jarmke en Ilse weer terug en zijn we met de metro weer richting het hotel gegaan. Hier hebben we ons op de kamer vermaakt met een spelletje lekker drinken!

Donderdag 10 februari
Ook deze dag begon met een busrondrit, eerst door een gedeelte van het centrum van Parijs en later richting La Défense, de moderne kantorenwijk iets buiten Parijs. Hier staat, naast torenhoge kantoorgebouwen en andere flats, La Grande Arche. Dit is een moderne versie van de Arc de Triomphe, is kubusvormig en van binnen open. Theoretische gezien zou de kern van de Notre Dame precies onder de Grande Arche moeten passen. Dit moderne gebouw staat er niet alleen om mooi te zijn, het bevat kantoren, expositieruimtes, winkels en een restaurant.
Chauffeur Jan heeft ons na deze rit afgezet bij Musee du Quai Branly. In tegenstelling tot de andere musea die we hebben bezocht zijn hier geen schilderijen te zien, maar kunstschatten uit alle continenten van de wereld. Wij kwamen eigenlijk voor het Afrikaanse gedeelte, omdat we na dit museum een Afrikaanse wijk zouden gaan bezoeken. Van dit museum had ik iets hogere verwachtingen voor mezelf van bij de andere musea, zeker met Gambia in het vooruitzicht. Het viel helaas toch een beetje tegen, want bij elk object stond alleen in het Frans wat het precies was. En nou kan ik nog wel enigszins wijs worden uit de basistaal, maar echt gedetailleerde verhalen volg ik toch echt niet meer. Een schrale troost was dat ik het gewoon leuker vindt om naar 3d-objecten te kijken dan naar een doek. Maar ook in dit museum sloeg de vermoeidheid toe, dus ik heb niet echt mijn best gedaan om iets van alles om mij heen te begrijpen.
Na dit museum zijn we met z’n alleen in de metro gestapt om vervolgens in een totaal Afrikaanse wijk uit te stappen. De groep die hier een opdracht moest doen heeft gekozen voor een soort ruilspel in combinatie met ‘Wie is de mol’. Elk groepje kreeg 50 cent om daarmee iets te ruilen wat typisch Afrikaans was. Voordat we de wijk ingingen kreeg elk groepslid een kaartje met daarop een bepaalde opdracht. Ook stond er op of je de mol was of niet. Onze groep kreeg de opdracht om een quiz te organiseren voor de rest van de studenten en onze mol moest ervoor zorgen dat er iets met de Toren van Pisa in voor kwam. Wij wisten niet van elkaar wie de mol was en natuurlijk ook niet wat voor een opdracht de mol had. Onze 50 cent hebben we met een Afrikaan in zijn winkel geruild voor een Egyptische aardappel. Na deze wijk stond Centre Pompidou op het programma en het was de bedoeling dat we op het plein voor dit centrum de presentaties aan elkaar deden. In de metro hebben we de quiz zo goed als in elkaar gezet en vervolgens waren er op het plein 10 presentaties aan elkaar. Het leverde lachwekkende taferelen op met hele mooie producten.
Na dit leuke intermezzo volgde het museum in Centre Pompidou. In dit gebouw hangt meer moderne kunst, maar ook hele ordinaire kunst. Misschien verwacht je het al, maar ook hier hadden we weer een opdracht. Dit keer was het de bedoeling dat we met een groep studenten een prentenboek naar aanleiding van een kunstwerk gingen maken. Ook dit leverde echt hele leuke eindproducten op.
Deze dag had ons wederom hongerig gemaakt, dus we gingen met z’n zessen op zoek naar een leuk restaurantje. Dit keer hadden we meer geluk dan de vorige keer. Het eerste beste restaurant voldeed aan onze eisen: Italiaans, maar ook moet er gewoon vlees met patat te verkrijgen zijn. Het eten was erg lekker en na een koud toetje bij ‘Mac Donáld’ zijn we naar onze kamer gegaan en hebben we onze ‘wist je dat’ in elkaar gezet. Jolice heeft dit op zich genomen, dus dit zal als het goed is een leuke herinnering worden aan dit reisje.

Vrijdag 11 februari
Dit keer mochten we een kwartiertje langer uitslapen, we moesten ervoor zorgen dat we om 9.15 uur met onze ingepakte tassen bij de bus klaar stonden. Chauffeur Jan bracht ons naar ons laatste museum, Musee D’Orsay. Het gebouw waar dit museum in gevestigd is diende vroeger als treinstation, namelijk Gare D’Orsay. De opdracht in dit museum was om details van bepaalde schilderijen na te tekenen. Dit hebben we braaf gedaan en toen we klaar waren zijn we op de eerste beste zitplaats die we tegenkwamen neergestreken. Toen we de andere helft van onze groep tegen kwamen wisselden we onze ervaringen bij dit museum uit. Zo hadden wij een voormalige wachtkamer gezien, waar vroeger de mensen op de trein konden wachten. Het had echter niet echt de gedaante van een wachtkamer, maar eerder van een prachtige balzaal. De andere groep was het schilderij dat voorkomt in de film met Mister Bean (een zijaanzicht van een wat oudere vrouw op een stoel) tegen gekomen, dus dat schilderij hebben we nog even goed bewonderd.
Om kwart voor 1 stond onze bus klaar om ons weer naar huis te brengen. Onderweg hebben we nog wat uitslagen en prijsuitreikingen van opdrachten gekregen en nadat we een drietal personen in Arnhem hebben afgezet zijn we om ongeveer half 9 in Doetinchem aangekomen.

Al met al vond ik het erg vermoeiend (sorry mensen voor mijn soms wat minder vrolijke humeur!), maar het was erg gezellig en zeker de moeite waard!